Een warmtepomp wordt meestal geïnstalleerd met een buffervat. In de praktijk blijkt een buffervat nauwelijks nodig en gaat een buffer zelfs ten koste van het rendement van de warmtepomp.

Een buffervat in een warmtepompinstallatie wordt meestal geplaatst om de warmtepomp optimaal te laten functioneren. Er zijn twee manieren om een buffervat te installeren; een parallel buffer of een serie buffer. Bij een parallelle opstelling van een buffer voedt de warmtepomp de buffer, waarna het afgiftesysteem met een aparte transportpomp het warme water uit de buffer haalt. Bij een seriële buffer zit de buffer in de retourleiding. In het laatste geval wordt de buffer gebruikt om voldoende warm water beschikbaar te hebben voor een ontdooicyclus (defrost).

Parallel buffer achterhaald

Waarom wordt er vaak standaard een parallelle buffer geïnstalleerd? Dit komt nog uit de tijd dat warmtepompen niet konden moduleren. De warmtepomp (compressor) stond aan en op vol vermogen te draaien, of hij stond uit. De warmtevraag vanuit het afgiftesysteem is niet constant, en meestal is het volle vermogen niet nodig. De buffer zorgt er dan voor dat de warmtepomp niet gaat pendelen.
Moderne warmtepompen kunnen vrijwel allemaal moduleren tot 25-30% van het maximale vermogen. Is er minder warmtevraag, dan gaat de compressor terug toeren. Zo blijft de warmtepomp langere runs maken en is een parallel buffervat overbodig geworden.

Stop met allemaal zone-regelingen

Een andere reden om een parallel buffervat te plaatsen is het voorkomen dat de warmtepomp de warmte niet kwijt kan aan het afgiftesysteem. Dit kan gebeuren als alle groepen of radiatoren dicht gaan. Vooral bij zone-regelingen (elektrische afsluiters, aangestuurd door thermostaten) kan dit gebeuren. Wij vinden het een drogreden om dan een buffervat te plaatsen. Want veel zone-regelingen passen nu eenmaal niet in een warmtepompsysteem. Een warmtepomp draait het meest optimaal als hij constant een bepaalde hoeveelheid warmte moet maken en niet steeds hoeft op- of af te toeren als er meer- of minder warmtevraag is. Zone-regelingen worden geïnstalleerd met het idee om energie te besparen, maar bij een warmtepompsysteem werkt dit vaak averechts. Er is niets op tegen om een paar groepen of radiatoren van zone-regeling te voorzien, als de ruimten slecht beperkt worden gebruikt. Maar zorg er altijd voor dat een aantal hoofdgroepen of radiatoren open blijven staan. En dan is een buffervat om die reden helemaal niet nodig.

Serieel buffervat alleen bij radiatoren

Dan hebben nog het serieel buffervat, oftewel een buffervat in serie op de retourleiding aangesloten naar de warmtepomp. Bij een systeem met genoeg vloerverwarmingsgroepen is dit helemaal niet nodig. De vloer is een veel betere en grotere warmtebuffer om de warmtepomp te laten ontdooien bij koude, vochtige dagen. Bij warmtepompsysteem met radiatoren kan het nog wel helpen, zodat de radiatoren niet koud worden, waardoor comfortklachten kunnen ontstaan. Maar dat is dan ook één van de weinige redenen om een buffervat te plaatsen.